แร้งฟินิกซ์-นรีเรขา
ฉันเป็นแร้ง…ผู้โดดเดี่ยว…ในทะเลแห่งความฝัน
ดวงตาเล็กหยีฝ้าฟาง
ขาลีบเล็กอ่อนเปลี้ย
ขนหลุดร่วงเป็นหย่อม
ปีกบางสีฝุ่นปลิวลม
กำลังบินตามเส้นทางฮีโร่อันสูงส่ง
ในหัวใจมีเพียงความฝันและประกาศิตจากจักรวาลก่อนออกเดินทาง
“แตกดับ…กลับกำเนิด”
ฉันไม่เข้าใจมันสักนิด…แต่ก็ยังถลาไปตามแรงฝัน
เส้นทางผู้พิชิตช่างยากแท้
.
ผ่านมากี่ร้อนหนาว
แดดแรงกล้าเผาไหม้ปีกอันบางเบา….แต่หาเผาไหม้ความฝัน
ฝนกระหน่ำซ้ำมรสุม….ไม่อาจโยนความฝันฉันทิ้งไปได้
ลมหนาวพัดมาเย็นเยือก….แต่ข้างในกายยังระอุด้วยไฟฝัน
.
เรี่ยวแรงอ่อน
ปีกค่อยๆขาดปลิวด้วยแรงลม
ดวงตาเริ่มไม่สู้แสง
ร่างของฉันกำลังจะสลาย
จิตวิญญาณกำลังหลุดลอย
คงไว้แต่ความฝันที่ไม่อาจทำให้เป็นจริงได้อีกต่อไป
หรือเส้นทางนี้ไม่เหมาะกับแร้งอย่างฉัน
.
ทันใดนั้น…แผ่นดินสะเทือน
ลูกไฟดวงโตพุ่งตรงมาที่ฉัน
โอ…แร้งน้อยผู้มีไฟฝัน กำลังถูกเพลิงจักรวาลทำลายให้มอดไหม้
ไม่ทันรู้ตัว…ฉันอยู่ตรงกลางดวงไฟได้เยี่ยงไร
.
ร้อน…ร้อนเหลือรับ
เปลือกตามิอาจเปิดได้ ด้วยว่าแสงจากลูกไฟแยงเข้าจักษุประสาท
ร่างกายขยับไม่ได้ ด้วยว่ากำลังจะถูกแผดเผา
หรือฉันกำลังจะดับสูญ
.
และแล้ว ร่างกายเริ่มเย็นลงทีละน้อย
ดวงตาเริ่มเปิดได้ ฉันมองปีกตนเองอีกครั้ง
อัศจรรย์นัก ไฉนมันกลายเป็นสีทองแผ่สยายดั่งปีกนกฟินิกซ์
แร้งตัวนี้บังเกิดใหม่กลางกองอัคนีแห่งความฝันเช่นนั้นหรือ…
บัดนี้…ฉันพร้อมจะโบยบินตามเส้นทางฮีโร่
อีกครั้ง
.
ถึงระยะหนึ่ง…ร่างของฉันจวนสลายตามกาลเวลาอีกครั้ง
แต่ฉันรู้ดีว่า
เมื่อไหร่ที่ฉันเหนื่อยล้าหนักหน่วงเหมือนใกล้สิ้นลม
เมื่อนั้นฉันพร้อมจะเผาไหม้ตัวตนเก่า
เพื่อถือกำเนิดตัวตนใหม่
ที่งดงาม
เก่งกาจ
เข้มแข็ง
ยิ่งกว่าเดิม
.
ฉันยังเดินทางต่อ
และเข้าใจคำประกาศิต “แตกดับ กลับกำเนิด” อย่างแจ่มแจ้ง
คำพรที่ได้จากความเพียร
.
ฉันดั่งแร้งฟินิกซ์ในทะเลแห่งความฝัน
ทุกครั้งที่ฉันพ่ายแพ้
ฉันจึงแกร่งขึ้นจากเถ้าถ่านของความล้มเหลว
ให้ถือกำเนิดใหม่อีกครั้งบนเส้นทางวีรปักษา
เป็นวัฏจักร…ชั่วนิรันดร์
นรีเรขา
นามปากกาของ อรวรรณ ฤทธิ์ศรีธร จบปริญญาตรี-โท จากมหาวิทยาลัยขอนแก่น และปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยมหาสารคาม สาขาภาษาไทยทั้ง 3 ใบ ปัจจุบันนั่งเขียนทั้งงาน non-fiction และ fiction ตามแต่ dopamine และ synapses ในสมองจะจูงมือพาไป
