Poetry

ฉันเป็นแร้ง…ผู้โดดเดี่ยว…ในทะเลแห่งความฝัน

ดวงตาเล็กหยีฝ้าฟาง

ขาลีบเล็กอ่อนเปลี้ย

ขนหลุดร่วงเป็นหย่อม

ปีกบางสีฝุ่นปลิวลม

กำลังบินตามเส้นทางฮีโร่อันสูงส่ง

ในหัวใจมีเพียงความฝันและประกาศิตจากจักรวาลก่อนออกเดินทาง

“แตกดับ…กลับกำเนิด”

ฉันไม่เข้าใจมันสักนิด…แต่ก็ยังถลาไปตามแรงฝัน

เส้นทางผู้พิชิตช่างยากแท้

.

ผ่านมากี่ร้อนหนาว

แดดแรงกล้าเผาไหม้ปีกอันบางเบา….แต่หาเผาไหม้ความฝัน

ฝนกระหน่ำซ้ำมรสุม….ไม่อาจโยนความฝันฉันทิ้งไปได้

ลมหนาวพัดมาเย็นเยือก….แต่ข้างในกายยังระอุด้วยไฟฝัน

.

เรี่ยวแรงอ่อน

ปีกค่อยๆขาดปลิวด้วยแรงลม

ดวงตาเริ่มไม่สู้แสง

ร่างของฉันกำลังจะสลาย

จิตวิญญาณกำลังหลุดลอย

คงไว้แต่ความฝันที่ไม่อาจทำให้เป็นจริงได้อีกต่อไป

หรือเส้นทางนี้ไม่เหมาะกับแร้งอย่างฉัน

.

ทันใดนั้น…แผ่นดินสะเทือน

ลูกไฟดวงโตพุ่งตรงมาที่ฉัน

โอ…แร้งน้อยผู้มีไฟฝัน กำลังถูกเพลิงจักรวาลทำลายให้มอดไหม้

ไม่ทันรู้ตัว…ฉันอยู่ตรงกลางดวงไฟได้เยี่ยงไร

.

ร้อน…ร้อนเหลือรับ

เปลือกตามิอาจเปิดได้ ด้วยว่าแสงจากลูกไฟแยงเข้าจักษุประสาท

ร่างกายขยับไม่ได้ ด้วยว่ากำลังจะถูกแผดเผา

หรือฉันกำลังจะดับสูญ

.

และแล้ว ร่างกายเริ่มเย็นลงทีละน้อย

ดวงตาเริ่มเปิดได้ ฉันมองปีกตนเองอีกครั้ง

อัศจรรย์นัก ไฉนมันกลายเป็นสีทองแผ่สยายดั่งปีกนกฟินิกซ์

แร้งตัวนี้บังเกิดใหม่กลางกองอัคนีแห่งความฝันเช่นนั้นหรือ…

บัดนี้…ฉันพร้อมจะโบยบินตามเส้นทางฮีโร่

อีกครั้ง

.

ถึงระยะหนึ่ง…ร่างของฉันจวนสลายตามกาลเวลาอีกครั้ง

แต่ฉันรู้ดีว่า

เมื่อไหร่ที่ฉันเหนื่อยล้าหนักหน่วงเหมือนใกล้สิ้นลม

เมื่อนั้นฉันพร้อมจะเผาไหม้ตัวตนเก่า

เพื่อถือกำเนิดตัวตนใหม่

ที่งดงาม

เก่งกาจ

เข้มแข็ง

ยิ่งกว่าเดิม

.

ฉันยังเดินทางต่อ

และเข้าใจคำประกาศิต “แตกดับ กลับกำเนิด” อย่างแจ่มแจ้ง

คำพรที่ได้จากความเพียร

.

ฉันดั่งแร้งฟินิกซ์ในทะเลแห่งความฝัน

ทุกครั้งที่ฉันพ่ายแพ้

ฉันจึงแกร่งขึ้นจากเถ้าถ่านของความล้มเหลว

ให้ถือกำเนิดใหม่อีกครั้งบนเส้นทางวีรปักษา

เป็นวัฏจักร…ชั่วนิรันดร์

---

ทำไมหล่อนถึงไม่ตั้งชื่อบทกวีเป็นภาษาไทย

(Why don’t you name your poem in Thai?)

ฝรั่งหัวทองกินสมองหล่อนเข้าไปแล้วหรือ

(Have those Blondies brainwashed you?)

ทำไมหล่อนถึงไม่ตระหนัก

(Why aren’t you aware that)

ในห้วงนทีแห่งภาษาไทย

(in the vast ocean of Thai language,)

มีถ้อยคำให้เลือกสรรเหลือคณนา

(there are countless words for you to pick up.)

มีคลังแห่งวัฒนธรรมอันรุ่มรวยที่จะช่วยถอดถ่ายความคิด

(There is a rich repertoire of culture enabling you to transfer thought)

จากภาษาหนึ่งสู่อีกภาษาหนึ่ง

(from one language to another.)

 

ออนเพียวริฟิเคชั่นออฟแลงเกวจ

(On purification of language)

“แบบนี้ได้ไหม?”

(Is it okay for me to translate it like this?)

ไม่ได้!

(I don’t think so. How can I let the readers know)

ดูนะ!

(that the original phrase above is different from the original phrase below?)

ว่าด้วยการทำภาษาให้บริสุทธิ์

(On purification of language)

เห็นไหม? ทำไมภาษาไทยจะไม่มีถ้อยคำมากพอให้หล่อนใช้

(See? Should I put some footnotes to explain the difference?)

“แต่นั่นมันฟังดูไม่เหมือนชื่อบทกวี”

(But would that look like an academic writing rather than a poem?)

งั้นเอางี้ เอ้ย เช่นนั้นใช้เช่นนี้! ภาษปริสุทธิการ

(Let’s try this. Purification of language (Note: in a sanskritized form))

“ทำไมเธอนับคำบาลีสันสกฤตเป็นภาษาไทยแต่ไม่นับคำอังกฤษ”

(Or maybe I should look for Latin or French translation of this)

เออใช่ ขอบคุณที่เตือนให้ฉันไม่ตกเป็นทาสของภารตภิวัฒน์

(to make a parallel example of how T(h)ai is Indianized.)

เอ้ย ฉันหมายถึง การทำให้เป็นอินเดีย

(I mean there might be some similarities between Latinization and Indianization.)

งั้น เอ้ย เช่นนั้น หล่อนก็ลองใช้ ชำระล้างถ้อยคำ

(Let’s try again. Purifico the words.)

“แต่ ชำระ มาจากภาษาเขมรนะ”

(But could the two cases be compatibly compared?)

ล้างคำ

(To wash the words.)

“ฟังดูเหมือนล้างจาน”

(This sounds like to wash the dishes.)

แต่ก็ฟังดูเป็นชื่อบทกวีอยู่นะ

(Does this piece of work look like a translation at all?)

“เค”

(“k”)

 

เอาอีกแล้ว!

(There you go again!)

หล่อนพูดไทยคำอังกฤษคำอีกแล้ว!

(The language is laughing at me again!)

แค่พูดคำไทยเมื่อพูดภาษาไทยจะทำให้หล่อนขาดใจตายหรือ!

(“Do you think you have control over me?”)

“แต่เธอก็พูดไทยคำ บาลีคำ สันสกฤตคำ เขมรคำ จีนคำอยู่ตลอดเวลา

(“How bold of you to think)

ที่ผ่านมาเธอทนตัวเองได้ยังไง”

(that you can dissect me,)

ก็ฉันใช้จนมันกลายเป็นคำไทยไปหมดแล้ว!

(and recomposed the same me in another form.”)

เค ไม่ใช่คำไทยและไม่มีวันเป็นคำไทย!

(“You will never ever succeed.”)

เพียวริฟิเคชั่นไม่ใช่คำไทยและไม่มีวันเป็นคำไทย!

(“The work of purification and translation)

“เธอรู้ได้ไงว่าไม่มีวัน”

(is only your vain arrogance.”)

 

ฉันไม่คุยกับหล่อนแล้ว

(Fine, I’m done with you.)

ถ้อยคำของหล่อนมีแต่จะทำให้ถ้อยคำของฉันต้องแปดเปื้อน

(I know that language,)

ถ้อยคำของหล่อนมีแต่อหังการ์

((even though it’s us who name you language,))

คิดจะยั่วโทสะให้ฉันเสียการควบคุม

(is never ever under my control.)

ถ้อยคำของหล่อนไม่พยายามสื่อสาร

(Thank you for having been allowing me to communicate,)

มีแต่กั้นกำแพงสูงตระหง่านไม่ให้ใครปีนเข้าไปหาความหมาย

(but why do you have to be so hard to please,)

ถ้อยคำของหล่อนปิดประตูใส่ถ้อยคำของฉัน

(and couldn’t be more cooperative.)

ไม่เปิดรับความหวังดีที่ซ่อนไว้ระหว่างบรรทัด

(You are so mean.)

ฉันไม่คุยกับหล่อนแล้ว

(I’m done with you.)

 

“จ้า”

“k”

---