Flash Fiction – Cybernetic Love
1. อาลักษณ์บนหอยาม
ผู้คนต่างเหยียดหยามงาน “ยามเฝ้าหอคอย” ว่าต่ำต้อย ไร้อนาคต คนที่มาล้วนเป็นคนสิ้นไร้ไม้ตอก
เขามุ่งมั่นทุ่มเทแรงกายแรงใจต้านทานคำเย้ยหยันต่าง ๆ
โลกเบื้องหน้ากล้องส่องทางไกลเป็นห้องเรียนที่มีความสุข
สุขพอ ๆ กันกับการนั่งฟังเสียงพูดคุยกันของปากกาในมือกับกระดาษในสมุด
แรงเสียดทานที่เขาเจอล้วนพ่ายต่อเหตุผลทางความรู้สึกของเขา
2. Software
“ความรักจะช่วยเติมเต็มให้เราสมบูรณ์”
ชุดข้อมูลชุดหนึ่งที่ฉันได้รับผ่านมาทางการเชื่อมต่อเครือข่ายสัญญาณของอาณานิคมกลางจักรวาลที่ฉันอยู่
ฉันพยายามตามหาไฟล์ “ความรักของเธอ” มาดาวน์โหลดเก็บไว้
แต่ทุกไฟล์ที่เจอ ไม่ใช่ฟรีแวร์
และเป็นไวรัสต่อหัวใจของฉัน
3. A.I. Doll
ตุ๊กตายางสองตัวนั้นถูกแยกชิ้นส่วน
ส่วนตุ๊กตายางตัวอื่นที่ผลิตล็อตนั้นถูกส่งไปรีเซ็ตข้อมูลและลงระบบใหม่
หลังจากเขามาตรวจคลังสินค้าและพบเห็นการเรียนรู้ด้วยตนเอง
ระบบปัญญาประดิษฐ์ของสินค้าในโกดัง
ตุ๊กตายางตัวหนึ่งเกิดสงสัยว่า
“การร่วมรักกับตุ๊กตายางด้วยกันเองให้ความรู้สึกอย่างไร?”
4. ด็อกต่าย
กระต่ายหนุ่มผู้มุ่งมั่นเล่าเรียนด้วยอุดมการณ์ว่า
เมื่อเรียนจบแล้วจะกลับดวงจันทร์ไปพัฒนาบ้านเกิด
จนเมื่อวันหนึ่ง “ด็อกต่าย” มองกลับไปที่บ้านเกิด
เขาไม่เห็นดวงจันทร์
เห็นแต่เพียงพื้นที่ปศุสัตว์บนก้อนหินที่ลอยคว้างอยู่ใต้อาณานิคมของเจ้านาย
5. InfixStation
ที่ร้านซ่อมเล็กๆ ในอาณานิคมกลางอวกาศ
มีหุ่นยนต์ซ่อมหลักกับหุ่นผู้ช่วยคอยให้บริการซ่อมแซมเครื่องจักรที่ชำรุด
วงจรการทำงานของหุ่นผู้ช่วยคือ ซ่อมแซม ทำความสะอาดให้หุ่นซ่อมหลักที่ชำรุดหรือสกปรกจากการทำหน้าที่ซ่อมแซมหุ่นยนต์เครื่องอื่น
กระทั่งวันหนึ่ง ร้านซ่อม “InfixStation” ต้องปิดลง
เนื่องจากเหตุการณ์ระเบิดตัวเองของหุ่นยนต์ผู้ช่วย