Playground
“Without literature, life is hell.” ― Charles Bukowski
รั้ว - อิสระ พันธุ์ยาง
อายแดดลูบไล้ผิวหน้าชุ่มเหงื่อ ถุงมือผ้าถอดพาดไว้บนลวดหนามเส้นบนสุด เขาหย่อนตัวลงนั่งพลางสูดลมหายใจเข้าออกช้า ๆ นึกชื่นชมฝีมือช่างของตนเอง เขาลุกขึ้นปัดฝุ่นบนกางเกงวอร์มออก ก้มหยิบค้อนและคีมใส่กระเป๋าหนังคาดเอว กระชับปีกหมวกบนศีรษะ มองตรงไปยังตัวบ้าน เห็นภรรยาจูงสุนัขเดินตรงเข้ามา
Read More ›
ดาดฟ้า - อิสระ พันธุ์ยาง
เขาหยิบมือถือขึ้นพิมพ์ข้อความบอกลาทุกคนที่ปรารถนาดีต่อเขา สูดลมหายใจเอาอากาศของเมืองใหญ่เข้าไป ก่อนคายออกมาเป็นกลิ่นเน่าเหม็นของความเจริญ สองเท้าก้าวขึ้นไปยังรั้วกั้นริมดาดฟ้า เอื้อมมือเกาะพยุงร่างตนเองขึ้นนั่งบนขอบรั้ว เหลือบมองลงเบื้องล่างพาลพาหัวใจระทึกสั่นแต่แล้วกลับสงบราวกำลังภาวนา ชีวิตด้านล่างยังยื้อแย่งแข่งขัน ใครมือยาวสาวได้สาวเอา ตักตวงผลประโยชน์ใส่ตนและพวกพ้อง แสงไฟระยิบระยับเต้นร่าไปกับจังหวะขับขานของเมืองยามราตรี พร้อมแล้ว เช็ดน้ำตาที่รินไหล ภาพฝันถึงเธอยังเด่นชัด เขาค่อย ๆ หลับตาลง ขยับร่างตนเอง ตั้งท่าคล้ายนกกำลังจะเหินบินสู่เวหา เขาจะไปในที่ ๆ ความทรงจำถึงเธอเป็นจริง เขาบอกรักเธอเป็นครั้งสุดท้ายในความเงียบของสายลม ลาก่อนที่รัก...
Read More ›
