มะลิสีนิล

‘ขึ้นชื่อว่ามะลิ ต้องขาวและหอม ไม่เช่นนั้นแล้ว ย่อมไม่ใช่มะลิ’ แม่ของเธอเขียนบันทึกหน้าสุดท้ายไว้เช่นนั้นก่อนลาจาก

 

ไม่หรอก แม่ไม่เขียนบันทึก มันเป็นบันทึกของเธอต่างหาก ลายมือตัวเล็กละเอียดด้วยดินสอ HB ทื่อๆ ที่ต้องกดน้ำหนักลงไปอย่างแรงเพื่อให้ข้อความเข้มชัดขึ้น มันทำให้เนื้อกระดาษยุบไปด้านหลัง ดินสอในมือเธอเป็นแบบที่เธอเกลียด ดินสอที่แม่ทิ้งไว้

 

เช่นเดียวกับสวนมะลิของแม่ ที่ดิน 2 ไร่ กับมะลิอีก 2000 ต้น ดอกมะลิที่ใครต่างชื่นชมแต่เธอไม่เคยชอบพวกมัน เธอเกลียดความขาว ความหอม และนัยยะแห่งความบริสุทธิ์ของพวกมันที่ผู้คนต่างให้ค่า ทำไมสีขาวต้องหมายถึงความดีงาม แล้วทำไมสีดำต้องหมายถึงความชั่วร้าย

 

หลังงานศพแม่เพียงหนึ่งสัปดาห์ เธอลาออกจากบริษัทโฆษณาที่กำลังเบื่อหน่ายและย้ายกลับมาอยู่บ้าน พยายามทำทุกอย่างเพื่อสวมรอยแม่ สวนมะลิของแม่ที่เธอเกลียดนักหนากลายเป็นสิ่งเชื่อมโยงระหว่างเธอกับแม่ผู้จากไป เธอหวังว่าความรู้จากอินเตอร์เน็ตจะทำให้ทุกอย่างดำเนินไปอย่างราบรื่น มีคนมาติดต่อรอรับซื้อมะลิ แต่พวกมันแก่และบานแล้ว ‘หนูต้องรอรอบใหม่และต้องเก็บหลังสิบโมงเช้าและก่อนหกโมงเย็นของทุกวัน’ พวกเขาบอก ‘ต้นสัปดาห์หน้าพวกเราจะกลับมา’

 

สัปดาห์ถัดมา เธอแยกแยะความแตกต่างระหว่างมะลิดิบและมะลิแก่ได้ เธอเห็นความขาวในแบบที่แม่เคยอธิบาย ทั้งที่แต่ก่อนไม่เข้าใจว่าแม่จะจุกจิกเรื่องสีขาวอะไรนัก เธอเคยคิดว่า มะลิน่ะ ไม่ว่าอย่างไรมันก็ขาวด้วยกันทั้งนั้นไม่ใช่หรือ มาบัดนี้เธอได้รู้แล้วว่า มะลิดิบจะไม่ขาวผ่องและไม่หอม พ่อค้าที่มารอรับพยักหน้าให้เธอ แต่เธอยังทำได้ไม่ดีนัก มะลิดิบยังปลอมปนเข้ามาอยู่มาก พวกเขาบอกจะให้โอกาสเธออีกครั้ง ส่วนตอนนี้เธอต้องขายมะลิเหล่านี้ในราคาเพียงครึ่ง

 

เดือนหนึ่งผ่านไป เธอเก็บมะลิส่งขายทุกวัน ตั้งแต่สิบโมงเช้ายาวไปถึงเที่ยง ค้นหาวิธีการที่ไม่ต้องใช้ยาฆ่าแมลง เธอจะได้ไม่ตายอย่างแม่ เธออยู่กับสิ่งที่เกลียดทุกวันจนเลิกเกลียดไปเอง หากมีมะลิพร้อมหน้า 2000 ต้นของแม่จะเก็บได้สูงสุด 40 ลิตรต่อวัน ช่วงราคาดีอาจขายได้ถึงหลักหมื่น

 

บันทึกของเธอหลังจากแม่ตายมีแต่เรื่องมะลิที่เธอเคยเกลียด ความขาวของพวกมันไม่บาดใจของเธออีกต่อไป เธอทักทายมันทุกเช้า ชดเชยการที่ไม่ได้ทักทายแม่มาหลายปี เธอฝันเล่นๆ ว่าเธอคือนักหยุดเวลา มะลิที่ถูกเก็บอย่างพอเหมาะพอควรแก่เวลาจะหอมและขาวอย่างนั้นชั่วระยะหนึ่ง นานเพียงพอจะกลายเป็นมาลัยพวงงาม นานเพียงพอที่จะเดินทางไปอวดโฉมและส่งกลิ่นหอมบนหิ้งพระหรือบนมือของผู้อาวุโส

 

สามเดือนผ่านไป ขณะที่ดาวเรืองรุ่งเรืองอย่างยิ่ง มะลิยอดขายตก ส่วนกุหลาบยังคงมีพื้นที่ของมัน เธอผูกพันกับมะลิและชื่นชอบมันไปเสียแล้ว ไม่ใช่เพราะความขาวของมันที่ทำให้เธอละความเกลียดไปได้ แต่เป็นเพราะการที่เธอได้ดูแลมันอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันต่างหาก กระแสดาวเรืองทำให้เธอห่วงเล็กน้อยว่าคนทั้งหลายจะลืมมะลิไปตลอดกาล แม้ตอนนี้กระแสจะรุนแรงถึงขนาดที่ว่าดอกดาวเรืองปลอมก็ยังขาดตลาด แต่ลึกๆ แล้วเธอรู้ ดาวเรืองมาเพียงชั่วคราว ไม่กี่เดือนเรื่องดาวเรืองทั้งหลายแหล่จะจางไป

 

แม้ความเกลียดจะหายไป แต่คำถามในใจยังคงเดิม ไยขาวจึงดีและดำจึงผิดบาป เธอขับรถเข้าเมืองหลังจากเฝ้าสวนมานาน ฝุ่นควันในเมืองยังอบอวล จอดรถกินอาหารร้านโปรด แม้แต่เมนูประจำของเธอบัดนี้ก็กลายเป็นสีดำ เฟรนด์ฟรายชาร์โคล ชาเขียวนมชาร์โคล ไก่ทอดชาร์โคล ข้าวของทั้งหลายก็เป็นชาร์โคล สบู่ แปรงสีฟัน ยาสีฟัน ครีมอาบน้ำ และอื่นๆ ชาร์โคลกันอุตลุด เธอเก็บงำความคิดบางอย่างไว้ในใจ

 

ระหว่างกระแสดาวเรือง เธอปรึกษาเพื่อนที่ทำงานเกี่ยวกับเทคโนโลยีการตัดแต่งพันธุกรรมพืช เธอบอกเขาว่าอยากได้มะลิที่ไม่ใช่สีขาว เธออยากได้มะลิสีดำ เขาหัวเราะนึกขันความคิดของเธอแต่ก็ไม่เเปลกใจนัก เพราะเธอเป็นเช่นนี้มานานแล้ว ชอบมีความคิดแปลกๆ ที่หลายคนบอกว่าเพ้อเจ้อ

 

แกจะเอามะลิสีดำไปทำไม – ไม่รู้ กุหลาบยังมีสีดำ แกทำมะลิสีดำให้ฉันได้ใช่ไหม – จะว่าได้มันก็น่าจะได้แหละ ขอลองก่อนแล้วกัน

 

นั่นคือจุดเริ่มต้น หลังจากดาวเรืองพลาสติกฝุ่นจับเขลอะจนหมอง สวนมะลิของเธอกลับมาเป็นที่ต้องการอีกครั้ง ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม มะลิสีขาวยังคงเป็นที่นิยมของคนในประเทศนี้

 

สามปีต่อมา เขาทำสำเร็จ ต้นมะลิดัดแปลงพันธุกรรมจำนวนยี่สิบต้นลงดิน อีกเพียงสามเดือนเท่านั้นสวนมะลิของเธอจะแตกต่างจากใครเพื่อน

 

ปี 2021 ก่อนมะลิพันธุ์ใหม่ของเธอจะกลายเป็นมาลัย เธอปล่อยโฆษณาบนโลกออนไลน์วนซ้ำคำกล่าวของวาสิฏฐี

 

“ท่านโสมทัตต์ ท่านเข้าใจผิดถนัด ความรักของฉันจะเปรียบด้วยสีดอกไม้ไรๆ ไม่ได้
เพราะฉันได้ยินกล่าวกันว่าความรักที่แท้จริงไม่ใช่สีแดง
ย่อมมีสีดำดั่งสีนิล เหมือนดั่งสีศอพระศิวะ เมื่อทรงดื่มพิษร้ายเพื่อรักษาโลกไว้ให้พ้นภัย
ความรักแท้จริงต้องสามารถต้านทานพิษแห่งชีวิต
และต้องเต็มใจยอมลิ้มรสที่ขมขื่นที่สุดเพื่อเสียสละให้ผู้ที่เรารักคงชีพอยู่
และเพราะด้วยความขมขื่นที่สุดนี้ ความรักย่อมเต็มใจเลือกเอาสีนิล คือ ความขมขื่นไว้”

 

ด้วยประสบการณ์และความสัมพันธ์กับผู้คนในแวดวงโฆษณา คำกล่าวเกี่ยวกับความรักสีดำก็แพร่สะพัดขึ้นอีกครั้ง บัดนี้สวนมะลิของเธอเป็นที่รู้จักในนาม “สวนสีนิล”

 

มะลิสีนิลของเธอมีอีกชื่อเล่นหนึ่งว่ามะลิชาร์โคล ผู้คนทั้งหลายสั่งซื้อมาลัยชาร์โคลไปมอบแด่ผู้ใหญ่ ทั้งยังนิยมใช้ในงานศพด้วย สีดำไม่ใช่สีแห่งความทุกข์และความเลวร้ายอีกต่อไป ไม่นานนักยอดขายมะลิสีนิลก็พุ่งแซงมะลิทั่วไป นายทุนหลายรายมาติดต่อซื้อพันธุ์สีนิลจากเธอบ้างแต่เธอยังไม่ขายให้พวกเขา

 

หากแม่ของเธอยังอยู่ในวันนี้ แม่คงส่ายหัวและมีปากเสียงกับเธอที่อาจหาญดัดแปลงความขาวสะอาดบริสุทธิ์อันแตะต้องมิได้ของแม่

 

แม่คงนึกไม่ถึงหรอกว่าในอีกไม่กี่ปีต่อมา มะลิสีนิลของเธอและเขา(แน่นอนว่าต้องให้เครดิตเพื่อนด้วย) จะมียอดขายพุ่งสูงและแพร่หลายทั่วประเทศในโมงยามที่ผู้คนแต่งดำกันทั่วหน้าอีกครั้ง

 


 

NX

NX

นักเขียน / NX's home

นักเขียนนิทานที่พยายามทลายทุกข้อจำกัดของเรื่องเล่า ตั้งใจจะเขียนงานสม่ำเสมอเหมือนกัน

ขนปุย

ขนปุย

นักวาด / บ้านขนปุย

นักวาดภาพผู้กำลังฝึกฝนตนเองให้เป็นประชากรเช้า ตั้งใจว่าปีนี้จะมีผลงานสม่ำเสมอ

Comments

comments

You may also like

Leave a comment

error: