ราคาของความคม
1.
ชายลับมีดแปลกหน้า
กระหยิ่มยิ้มฝ่าหมอกมัว
แสวงหาคมเลิศล้ำ
พึมพำเคล็ดวิชา
หินใหญ่ใช่ดีกว่าเล็ก
หาใช่รูปลักษณ์ แต่คือวัสดุ
ที่ก่อเกิดคมแท้
…
ใจคมส่งถึงมีด
ไม่มีมีดใดทื่อด้าน
ถ้าลับนานพอ
ความคมมีราคาของมัน
2.
ตัด / หั่น / สับ / ฝาน
ปาด / แล่ / เฉือน / ชำแหละ
รู้จักทุกกิริยาของคมมีด
เนื้อหรือผัก
กระดาษหรือพลาสติก
อ่อนเหนียวหรือแข็งขืน
คมเขาพร้อมแทรกผ่าน
3.
หญิงสาวแปลกหน้า
ถือมีดทื่อเศร้ามาหา
ดวงตาหล่อนคือค่าจ้าง
คมกว่ามีดใดที่เคยลับ
4.
มีดยังทื่อ
แม้ลับจนหมดหิน
ไม่คมพอฝานใจหล่อน
จึงบุกบั่นลงแรง
ลับด้วยกระดูกท่อนแขนตน
…
ไม่พอ ยังคมไม่พอ
ความคมมีราคาที่ต้องจ่าย
แล้วแนบใบมีดเย็นเยียบ
ลงบนหัวใจระอุอุ่น
ใจบางรวดเร็วจนหมดใจ
จึงได้คมพอฝานใจหล่อน
อิสราวสี
เก็บเล็กผสมน้อย จนกลายเป็นบทกวีกระจ้อยร่อยแต่ละบท
